تأثیر محلول‌پاشی گاما-آمینو بوتیریک اسید بر ویژگی‌های فیزیولوژیکی گوجه‌فرنگی رقم نامیب تحت تنش شوری

تنش شوری و تجمع املاح در سطح خاک، یکی از مهم‌ترین تنش‌های غیرزیستی محدودکننده تولید محصولات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه‌خشک ایران می‌باشد. یکی از روش‌های به حداقل رساندن اثرات مضر تنش شوری استفاده از محلول‌پاشی برگی برخی مواد شیمیایی مانند گاما-آمینوبوتیریک اسید (گابا) برای افزایش تحمل به شوری گیاه است. این پژوهش با هدف بررسی تغییرات فیزیولوژیکی گوجه‌فرنگی تحت تنش شوری و تیمار گابا صورت گرفت. تیمار شوری در دو سطح صفر (شاهد) و 50 میلی‌مولار و تیمار گابا در سه غلظت صفر، 10 و 20 میلی‌مولار به‌صورت محلول‌پاشی برگی اعمال شد. خصوصیات فیزیولوژیکی شامل محتوای نسبی آب برگ، شاخص پایداری غشاء سلولی، پرولین، پروتئین محلول کل و فعالیت آنزیم‌ها، کلروفیل a، b و کل و میزان قندهای محلول اندازه‌گیری شدند. گابا سبب افزایش در محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشاء سلولی، میزان کلروفیل a، b، کلروفیل کل، کاروتنوئید، کربوهیدرات‌های محلول کل، پرولین، فعالیت آنزیم‌های پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز نسبت به گوجه‌فرنگی تیمار شاهد گردید. بنابراین، در شرایط تنش شوری استفاده از گابا به‌عنوان یک اسمولیت سازگار که موجب بهبود خصوصیات فیزیولوژیکی گوجه‌فرنگی شده، توصیه می‌شود.